ประยูร อุลุชาฎะ (21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2471 –29 ธันวาคม พ.ศ. 2543) หรือรู้จักในนามปากกาชื่อ น. ณ ปากน้ำ เป็นจิตรกร นักเขียน ได้รับการยกย่องเชิดชูเกียรติให้เป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์ (จิตรกรรม) เมื่อ พ.ศ. 2535 ประยูรเกิดที่ชุมชนคลองมหาวงษ์ ต้าบลบางเมือง อำเภอเมืองสมุทรปราการ จังหวัดสมุทรปราการ[1] เข้าเรียนชั้นมัธยมศึกษาที่โรงเรียนวัดกลาง เมื่อ พ.ศ. 2486 ประยูรเริ่มเรียนศิลปะที่โรงเรียนเพาะช่าง แผนกฝึกหัดครูช่าง เมื่อ พ.ศ. 2488 เข้าศึกษาต่อที่คณะจิตรกรรมและประติมากรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร จบการศึกษาระดับอนุปริญญาศิลปบัณฑิต สาขาจิตรกรรม จากนั้นได้รับการมอบหมายจากศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรีร่างหลักสูตร เขียนตำราเรียน และดำรงตำแหน่งเป็นอาจารย์ใหญ่ โรงเรียนศิลปศึกษา หรือโรงเรียนเตรียมมหาวิทยาลัยศิลปากร ทั้งยังทำการสอนที่คณะจิตรกรรมและประติมากรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร ควบคู่กันไป จน พ.ศ. 2500 ได้ลากออกจากราชการและเริ่ม เขียนบทความวิชาการทางด้านประวัติศาสตร์ศิลปะ โบราณคดี และโหราศาสตร์ โดยใช้นามปากกาแตกต่างกันไปตามประเภทของหนังสือที่เขียน เช่น น. ณ ปากน้ำ ใช้เขียนเรื่องเกี่ยวกับศิลปะ ประวัติศาสตร์ และโบราณคดี หลังจากนั้นได้สำรวจโบราณสถานในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา เป็นเวลา 5 เดือนด้านงานจิตรกรรม ประยูรมีผลงานทั้งจิตรกรรมไทยประเพณีและศิลปะสมัยใหม่ ผลงานส่วนใหญ่มีรูปแบบของศิลปะแนวอิมเพรสชันนิสม์ ผลงานที่ชื่อ "จันทบุรี" ได้สร้างชื่อให้กับประยูรเป็นอย่างมาก โดยได้รับรางวัลเกียรตินิยมอันดับ 1 เหรียญทอง สาขาจิตรกรรม การแสดงศิลปกรรมแห่งชาติ ครั้งที่ 6 (พ.ศ. 2498)[2] ประยูรได้ได้รับปริญญาศิลปดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ (สาขาประยุกตศิลปศึกษา) จากมหาวิทยาลัยศิลปากร เมื่อ พ.ศ. 2526 ประยูร อุลุชาฎะ ถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ 29 ธันวาคม 2543 ที่บ้านพักริมทะเล อำเภอชะอำ จังหวัดเพชรบุรี[3] ด้วยโรคหัวใจวาย สิริอายุ 72 ปี